Όχι στην ιδιωτικοποποίηση του Ε.Υ.Σ.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ & ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. Τι είναι το ΕΥΣ (Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα) της Αττικής

Το ΕΥΣ αποτελεί το μεγαλύτερο υδροδοτικό σύστημα της Χώρας και ένα από τα πιο εκτεταμένα και πολύπλοκα υδροδοτικά συστήματα της Ευρώπης.
Εκτείνεται σε τρία υδατικά διαμερίσματα της χώρας (Αττικής, Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας), τέσσερις νομούς (Αιτωλοακαρνανίας, Φωκίδας. Βοιωτίας και Αττικής), αναπτύσσεται σε έκταση της τάξης των 4.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, έχει δίκτυο μεταφοράς νερού σε ακτίνα 495 χλμ. και εξυπηρετεί περίπου πέντε εκατομμύρια πολίτες, ήτοι τον μισό πληθυσμό της Χώρας.
Συνίσταται από το σύνολο των διαχειριζόμενων υδατικών πόρων, ήτοι από ποταμούς, που καταλήγουν σε τρεις τεχνητές λίμνες (Εύηνου, Μόρνου και Μαραθώνα) και μία φυσική λίμνη (Υλίκης) και από πλήθος υπόγειων υδατικών πόρων, από ένα εκτεταμένο σύστημα διασύνδεσης αυτών, από τις εγκαταστάσεις άντλησης, αποθήκευσης, ελέγχου και ασφαλούς μεταφοράς του νερού έως την είσοδο των Μονάδων Επεξεργασίας Νερού (ΜΕΝ), στις οποίες γίνεται η επεξεργασία για τη μετατροπή του σε πόσιμο και, ακολούθως, η διανομή του προς κατανάλωση, καθώς και από εγκαταστάσεις ελέγχου του ως άνω συστήματος. ώστε να καθίσταται εφικτή η άμεση παρέμβαση σε περίπτωση προβλημάτων εκ φυσικής ή τεχνητής αιτίας.
Συγκεκριμένα, το ΕΥΣ περιλαμβάνει τους επιφανειακούς υδατικούς πόρους (ποταμοί Μόρνος, Εύηνος, Β. Κηφισός, Χάραδρος, λίμνη Υλίκη) και τους υπόγειους (υδροφορείς μέσου ρου Β. Κηφισού, Υλίκης και Β.Α Πάρνηθας), τα έργα αποθήκευσης επιφανειακού νερού (τα φράγματα και τις τεχνητές λίμνες του Μόρνου – Ν. Φωκίδας, Ευήνου – Ν. Αιτωλοακαρνανίας, Μαραθώνα – Ν. Αττικής, τη φυσική λίμνη της Υλίκης Ν. Βοιωτίας), τα έργα άντλησης υπόγειου ύδατος (70 γεωτρήσεις σε τρεις υδροφορείς, Βορειοανατολική Πάρνηθα, Υλίκη, Βοιωτικού Κάμπου), τα εξωτερικά υδραγωγεία (αγωγοί μεταφοράς νερού συνολικού μήκους 495 χλμ, διακρινόμενοι σε κύρια, ενωτικά και βοηθητικά υδραγωγεία και αποτελούμενοι από υπόγειες σήραγγες – ενδεικτικά η σήραγγα Ευήνου Μόρνου έχει συνολικό μήκος 29,4 χλμ), σίφωνες, διώρυγες (ενδεικτικά η διώρυγα Θηβών έχει μήκος 40χλμ) και τα έργα διαχείρισης υδραγωγείων (αντλιοστάσια, ρυθμιστές ροής), τις εγκαταστάσεις ηλεκτρονικής εποπτείας, τις βοηθητικές εγκαταστάσεις και υποδομές (κτίρια, δρόμοι πρόσβασης κλπ), και γενικώς όλα τα φυσικά και τεχνητά ακίνητα και εγκαταστάσεις που είναι αναγκαία για την άντληση, συλλογή, αποθήκευση, εξισορρόπηση, έλεγχο και μεταφορά του νερού, και αποτελεί την κύρια και κεντρική υποδομή, «την καρδιά» του υδροδοτικού συστήματος

2. Πού ανήκει το ΕΥΣ

Το ΕΥΣ είναι ιδιοκτησία της ΕΥΔΑΠ Παγίων, που είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και ανήκει 100% στο ελληνικό δημόσιο. Η ΕΥΔΑΠ Παγίων δεν έχει δικό της προσωπικό και το ΕΥΣ το διαχειριζόταν πάντα η ΕΥΔΑΠ ΑΕ. Η ΕΥΔΑΠ Παγίων προέκυψε το 1999 όταν προκειμένου να μπει η ΕΥΔΑΠ ΑΕ στο χρηματιστήριο, τα πάγια μεταφέρθηκαν στην ΕΥΔΑΠ Παγίων ώστε να μην κινδυνέψουν ποτέ με ιδιωτικοποίηση οι πηγές και τα αποθέματα νερού.

3. Ποια η διαδικασία του ΣΔΙΤ για τον ΕΥΣ

Έχει τελειώσει η προκαταρκτική διαδικασία και η αρχική εκδήλωση ενδιαφέροντος από τρία εργολαβικά σχήματα. Η συνέχεια, εφόσον δεν ακυρωθεί η διαδικασία, είναι ο διαγωνισμός για την ανάδειξη του αναδόχου που θα συμμετάσχει στη ΣΔΙΤ, ο οποίος προβλέπεται να εγκατασταθεί στο ΕΥΣ από 1-1-2024.Ο διαγωνισμός είναι ύψους περίπου 235 εκατ. ευρώ (στα 290 εκατ. ευρώ με ΦΠΑ) και το προβλεπόμενο χρονικό διάστημα παραχώρησης είκοσι χρόνια.

4. Γιατί και πώς αποκλείστηκε η ΕΥΔΑΠ

Η ΕΥΔΑΠ αποκλείστηκε, γιατί η δηλωμένη δημόσια πρόθεση της κυβέρνησης ήταν να περάσει η διαχείριση του ΕΥΣ σε ιδιωτικό σχήμα μέσω ανταγωνιστικής διαδικασίας, χωρίς τη συμμετοχή της ΕΥΔΑΠ. Άλλωστε αν η κυβέρνηση επιθυμούσε τη διαχείριση του ΕΥΣ από την ΕΥΔΑΠ ΑΕ θα συνέχιζε τη σύμβαση παραχώρησης προς την ΕΥΔΑΠ ΑΕ και δε θα την έληγε το 2024.

5. Επιπτώσεις από την παραχώρηση σε ιδιώτες του ΕΥΣ  

Η διάσπαση της ενιαίας διαχείρισης του κύκλου του νερού, όποια μορφή κι αν αυτή παίρνει (άμεση, έμμεση, με συμβάσεις παραχώρησης) δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά να ξεγελάσει τον ντόπιο κόσμο ότι τάχα το νερό δεν ιδιωτικοποιείται. Η παγκόσμια εφαρμογή της ιδιωτικο­ποίησης του νερού δείχνει ότι θα ισχύσουν και εδώ όλες οι άσχημες επιπτώσεις κακής δια­χείρισης και υπερτιμολόγησης που ίσχυσαν όπου εφαρμόστηκε:

• Αύξηση τιμολογίων
• Χειροτέρευση στην ποιότητα του νερού
• Επιπτώσεις στο περιβάλλον σε όλο το μήκος της υδροδότησης (Αιτωλοακαρνανία, Φωκίδα, Βοιωτία, Αττική)
• Μείωση των θέσεων εργασίας και επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων 

Ουσιαστικά θα παραχωρηθεί στους ιδιώτες ο έλεγχος της υδροδότησης της Αττικής και θα κινδυνεύσει η απρόσκοπτη καθολική προσβα­σιμότητα σε καθαρό πόσιμο νερό.  Είναι φυσικό ότι η ιδιωτικοποίηση έχει ως πρώτη προτεραιότητα το κέρδος και όχι την εξυπη­ρέτηση και το συμφέρον των πολιτών, γι’ αυτό και δεν ενδείκνυται σε υπηρεσίες πρώτης ανάγκης.